ကရင္တို႔၏ရုိးဂုဏ္

ကရင္လူမ်ဳိးအားလံုးသည္ ေရာင္႔ရဲတင္းတိမ္မူ႔ရွိၾကသည္ ကိုေတြ႔ရသည္။ အျခားေသာတိုင္းရင္းသားမ်ားက "ရုိးအေသာ ကရင္မ်ား" ဟုတစ္ညီတစ္ညြတ္္တည္း မွတ္ခ်က္ခ်ထားသည္ကို သိရသည္။ ကရင္တို႔သည္ အလိုနည္းသည္။ စား၀တ္ေနေရး၌ ေၾကာင္႔ၾကမႈနည္းသည္။ ရသမွ်ႏွင္႔တင္းတိမ္သည္။ အလိုရမက္မထားသျဖင္႔ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကိုျဖစ္ေစသည္။ ရသမွ်ႏွင္႔မွ်တေအာင္ ေနထိုင္စားေသာက္ၾကသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ ကရင္တို႔သည္ ေရာင္႔ရဲတင္းတိမ္ျခင္း မဂၤလာကို အရယူႏုိင္သည္႔လူမ်ဳိးစုမ်ားျဖစ္သည္။

ထို႔ျပင္ သစၥာေစာင္႔သိသည္။ ကတိတည္သည္။ ဆူးၾကံဳနိမ္႔ျမင္႔ ခြဲျခားတတ္ျခင္းမရွိေပ။ လူသားအားလံုးကို မိမိႏွင္႔တန္းတူရည္တူထား၍ ရင္းႏွီးေဖာ္ေရြစြာ ဆက္ဆံေျပာဆိုတတ္ၾကသည္။ တစ္ဖက္သားအေပၚ အားနာတတ္သည္။ လိုအပ္ပါက အခ်ိန္ႏွင္႔လုပ္အားပါစြန္႔၍ အကူအညီေပးတတ္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔လည္း "ကရင္အေရာ၀င္ ေယာက္ဖေခၚခ်င္" ဟူေသာစကားပံုရွိလာခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ အျခားေသာတိုင္းရင္းသားမ်ားက "ရုိးအေသာကရင္မ်ား" ဟူ၍ အသိအမွတ္ျပဳထားၾကသည္ကို တစ္ေစ႔တစ္ေစာင္း ေလ႔လာၾကည္႔ေသာအခါ ကရင္လူမ်ဳိးစုမ်ားသည္ ရုိးသားၾကသည္မွာမွန္ကန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ "အ" သူမ်ားမဟုတ္ၾကေပ။

အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ "အ" ျခင္းသည္၊ ႏုံျခင္းႏွင္႔ လူရည္ည႔ံဖ်င္းျခင္းျဖစ္၍ "ရုိး" ျခင္းကား ေျဖာင္႔မတ္ျခင္း၊ ထက္ျမက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပမာတစ္ခု ဆိုရေသာ္... ၀ိဓုရသုခမိန္သည္ "ငါကားမင္း၏ကၽြန္မဟုတ္" ဟုပုဏၰကဘီလူးအား မုသားဆိုလိုက္ပါက ပုဏၰကလက္၌ ဒုကၡေရာက္မည္မဟုတ္ေပ။ "ငါကားမင္း၏ကၽႊန္ျဖစ္သည္" ဟူ၍ မုသားကိုပယ္ကာ သစၥာစကား ဆိုလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၀ိဓုရသုခမိန္၏ 'အ'ျခင္း၊ ႏုံျခင္းႏွင္႔ လူရည္ည႔ံဖ်င္းျခင္းမဟုတ္ေပ။ ထက္ျမက္ျခင္း၊ ရုိးေျဖာင္႔ျခင္းႏွင္႔ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရဲသည္႔ ရုိးေျဖာင္႔ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ဤဥပမာကဲ႔သို႔ပင္ အမွန္ကိုအမွန္၊ အရွိကိုအရွိဟု၀န္ခံရဲသည္႔ ရုိးဂုဏ္မ်ဳိး ကရင္လူမ်ဳိးစု၌ ရွိေနသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္တြင္ ပခန္းမင္းႀကီးဦးရန္ေ၀းသည္ မင္းမႈ၊ျပည္မႈထမ္းရြက္ရာ၌ ရုိးေျဖာင္႔ဂုဏ္ကို အဓိကထားသည္ျဖစ္၍ ေသသည္႔အခါ ေဒါင္းဒင္းဂါးတစ္ျပားတစ္ခ်မ္းမွ် မခ်န္ဘိသကဲ႔သို႔ အမႈထမ္းအရာထမ္းမ်ားျဖစ္ၾကသည္႔ ကရင္တို႔သည္လည္း မိမိတာ၀န္ကို ဦးလည္မသုဥ္းထမ္းေဆာင္ျခင္း၊ ေရာင္႔ရဲျခင္းမ်ားေၾကာင္႔လည္း ေသသည္႔အခါ ေနာင္လာေနာင္သားမ်ားအတြက္ ဘာမွ်မခ်န္ခဲ႔သည္႔အျပင္ အၿငိမ္းစားမ်ားသည္လည္း ဘာမွ်စုေဆာင္းထားျခင္းမရွိ အိုမင္းသည္႔တိုင္ အလုပ္ႏွင္႔လက္မျပတ္ၾကသျဖင္႔ "ကရင္အို ေခ်ာင္ႀကိဳေခ်ာင္ႀကား" ဟူေသာစကားပံုလည္း ယေန႔တိုင္ အထင္ကရက်န္ရွိခဲ႔ေပသည္။

မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ရုိးေျဖာင္႔ျခင္းသည္ မည္သည္႔အခါမွ် အခ်ည္းအႏွီးမျဖစ္၍ ဂုဏ္တကာ႔ဂုဏ္တြင္ ရုိးေျဖာင္႔ျခင္းဂုဏ္ကို ကရင္တို႔အရယူႏုိင္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ " ေရႊဂုဏ္၊ ေငြဂုဏ္၊ ရာထူးဂုဏ္သည္ လူ႔ဘံုေလာက အကာမွ်တည႔္၊ သူကျငဴစူ မၾကည္ျဖဴ၍ ခြာယူလိုက ခြာ၍ရ၊ ရုိးဂုဏ္ေျဖာင္႔ဂုဏ္၊ ယဥ္ေက်းဂုဏ္သည္ လူ႔ဘံုေလာက ႏွစ္သာရတည္႔၊ သူကျငဴစူ မၾကည္ျဖဴလည္း ခြာ၍မရ၊ ကြာမက်" ဟု စာဆိုေဇာ္ဂ်ီေရးဖြဲ႔ထားသကဲ႔သို႔ တိုင္းရင္းသားမ်ားအလယ္တြင္ ကရင္တို႔၏ ရုိးဂုဏ္သည္ ၀င္႔ထည္တင္႔တယ္စြာ ယေန႔တိုင္တည္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္ကို ဂုဏ္ယူစြာ ၾကားသိေတြ႔ျမင္ရေပသည္။