ကၽြႏု္ပ္တို႔၏မနက္ျဖန္

သကၠရာဇ္ရထားသည္ တေရြ႕ေရြ႕ ခရီးႏွင္လ်က္ရွိသည္။ သမိုင္းေခတ္၏ဘူတာမ်ားကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ျဖတ္ေက်ာ္လ်က္ အဆံုးမဲ႔ခရီးရွည္သို႔..........။

ကၽြႏု္ပ္တို႔ကရင္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ မနက္ျဖန္၏အသီးအပြင္႔တို႔ျဖင္႔ ေ၀ဆာေနေသာ အခင္းအက်င္းမ်ားႏွင္႔အတူ စိန္ေခၚေနေသာ ေလွခါးထစ္မ်ားကိုလည္း ေက်ာ္ျဖတ္ရဦးမည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ယင္းအသီးအပြင္႔မ်ားကို ခူးယူစားသံုးၿပီး စိန္ေခၚေနေသာေလွခါးထစ္မ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈ၍ရေကာင္းရေပမည္။ သို႔ေသာ္ မနက္ျဖန္တိုင္း၏ ပစၥကၡအေျခအေန ရုိက္ခတ္အကဲစမ္းမႈကိုေတာ႔ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ေပ။

မနက္ျဖန္တိုင္းသည္ ရက္ရာဇာခ်ည္းေတာ႔ မဟုတ္ႏုိင္ေပ။ တခ်ဳိ႔ေသာ မနက္ျဖန္တို႔သည္ ၾကယ္စင္ေတြလင္းလက္ၿပီး လတ္ဆတ္ေသာေလညင္းတို႔ သယ္ေဆာင္တိုးေ၀ွ႔လ်က္ ေရာင္နီ၏သမီးပ်ဳိတို႔ျဖင္႔ အလွက်က္သေရတိုးသည္႔ ေန႔လည္းရွိေပမည္။ တခ်ဳိ႔ေသာမနက္ျဖန္တို႔သည္ကား မည္းေမွာင္ညိဳ႔မိႈိင္းေနေသာ တိမ္လိပ္မိုးသားေတြႏွင္႔အတူ လွ်ပ္တ၀င္း၀င္းထလ်က္ ရုိင္းၾကဳတ္ေသာ ေလနီၾကမ္းတို႔ျဖင္႔ အစျပဳသည္႔ေန႔လည္း ရွိႏုိင္သည္။ မည္သို႔ဆိုေစ လူသားအားလံုးသည္ မနက္ျဖန္တိုင္း၏ အေကာင္းအဆိုးဟူသမွ်ကို ရင္ဆိုင္ၾကရမွာက ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲေပ။

အထူးသျဖင္႔ အနာဂတ္ကို ပခံုးေျပာင္း တာ၀န္ယူၾကမည္႔ ယေန႔ကရင္လူငယ္မ်ားသည္ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းထဲတြင္ အလိုက္သင္႔ စည္း၀ါးကိုက္ တိမ္းညြတ္ရုံျဖင္႔မၿပီးေပ။ ေရစီးေၾကာင္းတစ္ခု၏ အတိမ္အနက္ ၿပီးေတာ႔ ယင္း၏အတြင္းသား တန္ဖိုးမဲ႔ရူးသြပ္တိမ္းပါးမႈမ်ားကို အထူးသတိခ်ပ္ရေပမည္။

မ်က္ေမွာက္လူငယ္တခ်ဳိ႔သည္ မိမိတို႔ေနရပ္ကိုစြန္႔ခြာ၍ လူငယ္တို႔ဘာ၀ အသစ္ကိုရွာေဖြ ခ်ိတ္ဆက္ခ်င္ၾက၏။ တခ်ဳိ႔ကေတာ႔ က်ားကုတ္က်ားခဲ ႀကိဳးစားရုန္းကန္ရင္း လိုရာပန္းတိုင္ကို ေရာက္သြားၾကေသာ္လည္း တခ်ဳိ႔မွာ လမ္းခုလတ္တြင္ လမ္းေပ်ာက္သြားၾကသည္လည္းရွိသည္။

ကရင္လူငယ္မ်ား၏ အနာဂတ္သည္ ရြက္သစ္တို႔ျဖင္႔ေ၀ေနမည္႔အစား အရြက္မတိုင္မီ ပိုးထိုးျခကိုက္ ႏြမ္းလ်မည္႔အေရးကို ဦးတည္လာသည္။ ကြန္ဆာေဗးတစ္(Conservative) ဆန္သည္ဟုေျပာရင္လည္း ရင္ေကာ႔ၿပီး ရုိးသားစြာေခါင္းထိုးခံ၀ံ႔ပါသည္။ သို႔ေသာ္ေရစီးေၾကာင္းတိုင္းကို အျမဲပဲကန္႔လန္႔ျဖတ္ေတြးၿပီး ေလွ်ာက္ဆက္ရွင္သန္ေနလို႔ကေတာ႔ အနာဂတ္တြင္ေနာက္ခ်န္က်န္ရစ္မွာက ေသခ်ာသည္။

ကရင္လူမ်ဳိးမ်ား၏ ရုိးသားပြင္႔လင္းမႈ၊ ကတိသစၥာရိွမႈ၊ စိတ္ဓါတ္ေရးရာအရ ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းေသာ္လည္း လြယ္လင္႔တကူ မတိမ္းညြတ္တတ္မႈ၊ လြယ္လင္႔တကူ အေရးမယူတတ္မႈ စေသာတတန္ဖိုးမ်ား ေလ်ာ႔က်လာသည္။ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၏ စံ (သို႔) တန္ဖိုးမ်ား ေပ်ာက္ဆံုးသြားပါက ယင္းလူမ်ဳိးသည္ ၾကာရွည္တည္တံ႔ႏုိင္ပါမည္ေလာ။ အထူးသျဖင္႔ (Ethnic minorities) လူမ်ဳိးစုမ်ားအေနျဖင္႔ အထူးဂရုျပဳရမည္႔ အခ်က္တစ္ရပ္ျဖစ္ေပသည္။ ယင္းသည္ မ်က္ေမွာက္ကာလ၏ အႀကီးမားဆံုးေသာ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ပင္ မဟုတ္ပါလား။

ကၽြႏု္ပ္တို႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ ဆိုရုိးစကားတစ္ရပ္ရွိပါသည္။ ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ဖို႔ အေရးႀကီးသည္တဲ႔။ ယေန႔ ပြင္႔လင္းလြတ္လပ္ေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ စီးဆင္းမႈေအာက္တြင္ ယင္းေတြးအေခၚျဖင္႔ လံုေလာက္ႏုိင္ေတာ႔မည္မဟုတ္ပါ။ ကမၻာႀကီးသည္ ယေန႔အခါ ရြာႀကီးတစ္ရြာအျဖစ္ ကူးလူးဆက္ဆံေနခ်ိန္ ကၽြႏုိပ္တို႔သည္ တစ္ဦးခ်င္း အေကာင္းဆံုးရွင္သန္ရုံျဖင္႔ မၿပီးပါ။

အေ၀းတစ္ေနရာက ေလာင္ေနေသာေတာမီးသည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ အေရးျပားကို မပူေလာင္ေစေသာ္ျငားလည္း ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ ႏွလံုးအိမ္ကို တစ္ခါတစ္ရံ နာက်င္ထိခိုက္ေစတတ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ တစ္မ်ဳိးသားလံုးအေပၚ စိန္ေခၚေနေသာျပႆနာကို လတ္တေလာကုစားသည္႔နည္းကို ေရွာင္လြဲၿပီး အနာဂတ္အတြက္ အေကာင္းဆံုး အလင္းေတာက္ဆံုးအေျဖကို ၀ိုင္း၀န္းရွာၾကံရပါမည္။

သို႔မွသာ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏မနက္ျဖန္သည္္ ရြက္သစ္တို႔ျဖင္႔ေ၀ေသာ ေလႏုေအးတို႔တိုက္ခတ္ေသာ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ ေက်းငွက္သံတို႔ျဖင္႔ေႏွာလ်က္ တစ္နည္းအားျဖင္႔ အိပ္မက္ဆန္ေသာ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ အေတြးမ်ားသည္ တျဖည္းျဖည္း အသက္ဓါတ္မ်ား ကူးဆက္ကာ အမွန္တရားမ်ား၏ ေက်ာက္နံရံမ်ားအျဖစ္ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ေပၚထြက္လာႏုိင္ပါေစဟု ဆုေတာင္းရင္း.........။